نفس های بیقرار

توبه کردم ننویسم دیگرازخس خس سینه

ازغـَـَم غـــروب آفـَـــتاب یاکه ازقـــــدی خمیده

توبه کردم ننویسم دیــگرازگــازهای خـــَردل

سوزش زخمهای کهنه نمک نیش های تاول

توبه کــردم ننویسم دیـــگرازخـــزان باغــچــه

نـم نَـم بارون غربت،روی دلهامون هانشــسته

آهوی دلـــم شـــتابان درمَـیان دشــت رمـــیده

تابگیــردیـَک نَـشان ازآن حبیب بــی قَـرینـــــه

ردپـَای عـــشق”رادیَــدم روی خاکریــزولایـَـَـت

پرچـــم”ســـبزحــســینی برترین نشان غــیرت

★چــادرخــاکی مادرشـده ازغــصه دلـش خــون

نقشی ازخاطره گشته کربلادرهورومجنون

بوی عـطــرخــوش یاران میدهــدنـویـددیـــدار

شایداین”جـمــعـه“بیایدیوســـف حـیـــدرکــــرار

توبه کردم ننویســم امـــامــن تــوبه شــکسـتم

تارســید”عــلیا“به،آخـرازشــراب سـرفـــه مسَـتم

نکـــته ایست باریکـــترازمــــوامــازیباوقَـشنگـه

هــرکســی باشهــــداءبودخدایش خیلی زرنگه

           شعر☜:علی(علیا)سرابی یاقوند

                     ☜کپی ممنوع☞